هر بهار به کمون پاریس می اندیشم در حیرتم چرا کمونارها (با وجودی که می دانستند اعضای کابینه و فرماندهان ارتش به قصر ورسای گریخته اند) مستقیم به سمت کاخ نرفتند و دولت و نظام بورژوایی را ساقط نکردند.
تاریخ شکل ماهرانه ای از حافظه است که یک حادثه یا فاجعه در گذشته رخ داده را تفسیر و تاویل می کند تا اینکه شاید پاسخی برای علت آن بحران بیابد. تاریخ را می توان به دو پاره یا در دو بُردار نیز دید؛ یکی آگاهی تاریخی که اندیشیدنی و منطقی اما ثابت است…
این یادنامه را به بهانه حادثه “طبس” و درگذشت آن سوری شریف و روحانی نجیب، اسقف “هیلاریون کاپوچی” می نویسم که در اردیبهشت ۱۳۵۹ مانع از اشغال سفارت واتیکان در تهران شد. آن روحانی ترسایی نیک اندیش که با درایت و کاریزمای معنوی توانست جمعی جوان شوریده سر در اطراف سفارت واتیکان در تهران را…