سارتر قبل از مرگش به تاریخ پیوسته بود، در ده سال آخر عمرش هر چقدر کمتر می‌نوشت شهرتش بیشتر می‌شد، این به موقعیت نمادین او برمی‌گشت. «نماد» او بیشتر بیانگر دیدگاه سیاسی و فلسفی‌اش بود و این ورای آثار ادبی‌اش قرار می‌گرفت.
ادبيات يا در كلام سارتر ادبيات متعهد از سويي نفي وضع موجود بود كه در ارتباط تنگاتنگي با متعهد بودن نويسنده قرار داشت و از سوي ديگر ساختن جهاني نو و جديد. به همين تعبير اثر هنري نيز براي او تا آنجا كه نفي‌كننده بيگانگي انسان از موقعيت خود است اهميتي مضاعف دارد