گویا باید ۵۲ سال از زمان نمایش «قیصر» می‌گذشت تا این فیلم در محافل بین‌المللی مورد توجه قرار بگیرد و منتقدی مثل دیوید تامسون درباره آن بنویسد.
قیصر ۴۰ سال بعد فیلمیست نوستالژیک در این تردیدی نیست، اما ساختن فیلمی دربارهی اثری محبوب و خاطره برانگیز که نسلهای مختلف درمورد آن خاطره دارند و اصلا تماشای خود آن متضمن غم غربت است(!)، کمترین کاریست که میتوان درمورد آن انجام داد به ویژه آنکه دستاندرکارانش حالا پا به سن گذاشتهاند و یا حتی…
کیمیایی با بیان این مطلب که اگر درست به اطراف‌مان نگاه کنیم هیچ چیز زیبایی وجود ندارد، گفت: سینمای تاریک دست از سرم برنمی‌دارد و من وقتی برای سینمای سرگرمی ندارم.
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ مسعود کیمیایی به بهانه مرور آثارش شب گذشته (3 آذرماه) در خانه هنرمندان حضور یافت و پس از صحبت‌هایی درباره…
رودررو نشاندن مسعود کیمیایی و داریوش مهرجویی از آن‌چه فکر می‌کردیم خیلی سخت‌تر بود. چیزی بود شبیه مأموریت غیرممکن. داریوش مهرجویی سخت درگیر کارهای پیش‌تولید تئاتر «غرب واقعی» بود و «مسعود کیمیایی» هم با احساس مسئولیتی پدرانه درگیر کارهای فیلم «معکوس» به کارگردانی پسرش پولاد.
دوران نسل ما، دوران پراضطرابی بود که این اضطراب به نسل ما لطمه زد. این اضطراب از مشروطه تا حال با ماست. اما فرازوفرود داشته است. هنرمندی که در جامعه‌ای مضطرب زندگی کند. قطعا مضطرب است.
این نوشته با مروری بر تاریخ سینمای ایران و سینماگران شاخص آن. کوشیده است تحلیلی اجتماعی از آن بدست دهد. در واقع یک سوی این نوشته نظریه های جام