شهرت ماکیاولی (1469- 1527) به ایده‌های او درباره قدرت و سیاست ارتباط دارد و کمتر کسی او را به‌عنوان نمایشنامه‌نویس می‌شناسد. اما از ماکیاولی چند اثر ادبی در فرم کمدی باقی مانده است که مهم‌ترین‌شان کمدی «ماندراگولا»* است. ماکیاولی این کمدی را در 1518 نوشت که بعدها در رم و فلورانس به نمایش درآمد

بالزاک گفته بود اگر ماکیاولی می‌خواست رمان بنویسد، صومعه پارم- نام رمانی از استاندال- را می‌نوشت درواقع نیز همین‌طور است، تصوری که ماکیاولی از شهریار دارد شاید مشابه همان تصوری باشد که استاندال از شخصیت‌های داستان‌های خود دارد؛ در این صورت آیا استاندال را می‌توان نویسنده‌ای سیاسی به حساب آورد؟