«آثار هنري تاريخ نگاري ناخودآگاه زمانهي خود هستند1.» ژرفايي اين جمله از اينروست كه ميتوانيم هر اثر هنري را تافتهاي همبافته با تاريخ و اجتماع فرضكنيم. نويسنده ارزيابي اجتماع زمان خود را در اثرش به شكلي متراكم و در صورتي هنري و زيباشناختي جلوهگرميسازد. مخاطب در ذات و معناي اثر، ضمن هم آوايي، ريشخند يا…
