نگاه طناز و زبان پر نیش و کنایه اسکندر دیگر ویژگی عمومی در داستان‌های اوست که اگرچه اغلب ماهیتی منتقدانه و تفکر برانگیز دارند اما در عین حال باطراوت و پر از بشاشیت به نظر می‌رسند. نثر فاضل اسکندر ساده و روان است