ی کرم‌پودر کارتیه، چاله‌چوله‌هام را بپوشان لطفا! ای خط لب ایوسن لورن، نشان‌شان بده تمام لب‌هام را، تمامش را. ای کوکو شانل، ای کوکو شانل، که من را می‌بری به باغ‌های پر از شیرینی و پر از خنکی، از خنکی باغ‌هات پرم کن. خواهش می‌کنم، تمنا می‌کنم، پناه بدهید به من همه‌تان

«سپیدتر از استخوان» عنوان رمان تازه حسین سناپور است که همزمان با مجموعه‌شعر «مهلکه»ی او اخیرا در نشر چشمه منتشر شده است. «دودم ول می‌شود تو تاریکی. کم‌رنگش می‌کند. شکل کج‌ومعوج توش درست می‌کند. آبستره. بی‌نظمیِ محض. درازیِ کاج‌ها شب را تاریک‌تر می‌کند. تن‌هایی تاریک و لُخت، با کله‌هایی رگه‌رگه، پخش توی تاریکی. شیارهای تاریک…