ژان‌پیر ملویل در شمار فیلم‌سازانی است که در سابقه‌ی ذهنی تماشاگران دهه‌ی چهل و پنجاه شمسی خوش نشست و خیلی‌ها با سامورایی (۱۹۶۷) او به‌اصطلاح «حال کردند». یک دلیلش را باید در شخصیت جف کاستلو جست‌وجو کرد ک