تهرانِ ادبی، تهرانی است که در شعر و داستان‌های معاصر فارسی دو وجه دارد: یک رویش را در شعرهای محمدعلی سپانلو خوانده‌ایم که با گذشته نزدیک و دور تهران در پیوند است. از همین رو است که او را «شاعر تهران» می‌نامند.
گلی ترقی (متولد ۱۳۱۸-تهران) یکی از معدود نویسنده‌های مهاجر ایرانی است که هیچ‌وقت پیوند خود را با زبان مادری و سرزمین پدری قطع نکرد. پس از سال‌ها زندگی در فرانسه، البته می‌توان اینطور گفت که او سال‌ها است دو زندگی دارد: زندگی در پاریس و زندگی در تهران.
زنی که زیاد قصه می‌داند
مریم حسینیان
گلی ترقی بی‌شک نامی به‌یادماندنی در تاریخ ادبیات داستانی ایران است. نه به این دلیل که در دهه‌های حساس چهل و پنجاه، جریان داستان‌نویسی متفاوتی را به جامعه ادبی معرفی کرد، بلکه تلاش او به‌عنوان نویسنده‌ای مستقل، توانست تجربه‌های زیستی متفاوتی را به کلمه تبدیل کند و پنجره‌ای…
گلی ترقی؛ یک زندگی
محمد قاسم‌زاده
گلی ترقی به نسلی تعلق دارد که بسیاری از آ‌نها اکنون آرد را بیخته‌اند و الک را آویخته‌اند، تا کسانی خیلی پیشتر، اما خوشبختانه او از آن دست آدم‌هایی است که همواره آهسته و پیوسته گرم کارند، آرد را می‌بیزند، اما الک را برای بیختن بعدی در دست…
گلی ترقی (متولد ۱۳۱۸- تهران) بدون شک بزرگ‌ترین نویسنده زن زنده امروز ایران است. تقریبا نیم‌قرن از عمر حرفه‌ای قصه‌گویی‌اش می‌گذرد و هنوز هم آن‌طور که خودش می‌گوید در پی همان «اولین و احتمالا بهترین» قصه زندگی‌اش است که وقتی کودکی بیش نبود روی پیراهنش با دوات پدرش نوشته بود. «فکر میکنم هرچه مینویسم برای…