سالها میشد که خبری از منیژه حکمت پشت دوربین البته به عنوان کارگردان نبود. فیلمسازی که یک زمانی با نخستین فیلمش، زندان زنان، تمام توجهات را به خود جلب کرده؛ جوایز سینمایی را درو و در یکی از بزنگاههای تاریخی کشور وظیفه اجتماعی-سیاسی هنر را با همان نخستین فیلمش ایفا کرده بود
جاده قدیم تا حدی خطقرمزهایی را رد میکند و به لحاظ مضمونی و شاید پوشش بازیگران زن (که باید به بازیهای خوب مهتاب کرامتی، شیرین یزدانبخش و ترلان پروانه هم اشاره کرد) مرزهای جدیدی را در سینمای ایران تعریف میکند.