از ويژگي هاي رمان هاي نسلي، يكي اينكه هميشه راي بر برحق بودن يك نسل مي دهند، يا در رد نسلي ديگر حرف مي زنند. هنر اما نيازمند بي طرفي است و ادبيات نيازمند نويسنده بي طرف. كار جايي سخت مي شود كه نويسنده، بخواهد از نسل خودش بگويد: