تکافتادگی و جدا افتادگی تک تک برگها میتواند نمادی از تنهایی انسان باشد: انسان تنهاست و این جبر محتوم چه در جهان اساطیری و چه در عصر جدید همواره پژواکش را مدام در گوش و هوش آدمی واگویه میکند. مارکز اما در تمام آثارش به پیشواز این تنهایی سمج و کینه ورز رفته است