رفتن به محتوا رفتن به نوار کناری رفتن به فوتر

برچسب: نقد رمان «غروبدار» اثر سمیه مکیان

غروب بر دارِ کلمات / آریامن احمدی

نخستین گام نویسنده باید محکم و مطمئن باشد: به این منظور که این دیدگاه را زیرِ سوال ببرد که چون کتاب اول نویسنده است پس حتما می‌تواند اثری ضعیف باشد یا متوسط. بسیاری از نویسنده‌های ایرانی یا غیرایرانی، با نخستین کتابشان بودند که دیده شدند، خوانده شدند، نقد شدند، و به‌طبع، آثار خوب دیگری نشر…

ادامه مطلب

نقد رمان «غروبدار» اثر سمیه مکیان / زیستن روی لبه‌ تیز تقدیر / مریم طباطباییها

«غروبدار» با آغاز منحصربه‌فردش، از همان ابتدا خواننده را به‌دنبال خود می‌کشاند: «پرنیان غبار سفید گچ ماسیده به کف دست‌ها را نرم و رام بر دم‌اسبی موهایش می‌کشد و یله می‌شود روی پله اولی که حیاط را به اتاق‌های خانه او وصل کرده است؛ به راهرو و سه انشعاب فراری از آن: سه اتاق؛ انگار…

ادامه مطلب

«غروبدار» اثر سمیه مکیان / تقدیم می شود به مرگ!

تاریخ یکصدساله ادبیات داستانی فارسی پر از فرازونشیب بوده، و در این یک ‌سده، تنها این ادبیات کهن ما بوده که جهانی شده، و کمتر اثری در ادبیات داستانی معاصر بوده که در مقیاس جهانی دیده و خوانده شده باشد و درباره آن نقدهای بسیاری نوشته شده باشد. با کمی اغماض شاید بتوان به «بوف…

ادامه مطلب