هوشنگ گلشیری، داستاننویس صاحب نام معاصر، نوشتن را در مکتب بهرام صادقی آغاز کرد. اولین شعرها، داستانها و نقدهایش از سالهای ۴۰ بهبعد در پیام نوین و جنگ اصفهان بهچاپ رسید. بعد، سرودن شعر را بهشاعران وانهاد و راه اصلیاش، داستاننویسی، را بهجد ادامه داد.
تکوین و تولد شازده احتجاب به سالهای ۱۳۴۶ ـ ۱۳۴۷ باز میگردد و انتشار آن، بلافاصله به سال ۱۳۴۸٫ اثری که به تدریج شهرت شگفتآوری برای گلشیری به بار میآورد و او را به یک باره به جرگهی داستاننویسان درجهی اول ایران وارد میکند. «خوش اقبالترین» اثری است که تاکنون به چندین زبان دیگر از…