اگرچه دومین ساخته سینمایی پیمان معادی همچنان نشانگر دغدغههای اجتماعی این هنرمند است اما معادی برخلاف تعدادی از همکارانش که عموما رنگی از رنج و غم به دلمشغولیهای خود میزنند، تلاش کرده با خلق لحظات طنزآمیز، خشونت و سختی دوران جنگ را با نرمی و ملایمت به تصویر بکشد و فیلم او هرچند کام تماشاگر…
ابتدا قرار بود بهروز وثوقی با این فیلم بازگشتی دوباره به سینمای ایران داشته باشد، خبری که از همان ابتدا امید چندانی به تحقق آن نمی شد داشت، با این حال سازنده فیلم قصد داشت با ساخت آن در کشور ترکیه باردیگر از این بازیگر بزرگ سینمای ایران در فیلمی ایرانی استفاده کند. نهایتا نیز…
«ویلاییها» ساخته منیر قیدی فیلم خوبی بود، اما آنچه باعث شد از دید برخی از منتقدان و تماشاگران سینما تا این اندازه جلوه کند؛ چند دلیل درون متنی و برون متنی داشت. دلایل برون متنی اینکه فیلم اولی بود، آنهم توسط یک فیلمساز زن در حوزه سینمای جنگ
بزرگترین مشکل ماجان ساخته رحمان سیفی، این است که سی سال دیر ساخته شده است، این بدترین اتفاقی است که می تواند برای یک فیلم بیفتد یعتی بدون هیچ تاخیری در اولین نمایش جشنواره ای اش کهنه به نظر برسد
وقتی رضا میرکریمی، فیلمساز خوشاخلاق و حرفهای سینمای ایران، با وجود توانایی در ساخت فیلمهای پرشخصیت در لوکیشنهای عظیم، تمایل به فیلمهای ساده با ساختار تلویزیونی در حدواندازهی امروز پیدا میکند، کار او شبیه به بازیکن دومتری بسکتبال است که به بازی پینگپنگ روی آورده باشد. مهم مضمون فیلم نیست، بلکه ساختار و نوع نگاه…
نگاهي به فيلم «پل خواب» ساخته اكتاي براهني
پُل روي پرتگاه خوابيد، پُل را دوباره ميسازيم
روزبه حسيني / اعتماد
١-تابستان ١٣٧٣، بهرام بيضايي نشاني زيرزمين خانهاي را به من داد كه از نوجواني نقشي بر جان و روان من زد آن صاحب خانه، كه در من باليد و مرا بلند…
مصطفی کیایی، فیلمساز جوانی است با دغدغه مندی اجتماعی که تداوم حضور با فیلمهای باکیفیت در سینما و البته جشنواره فجر یکی از ویژگیهای او محسوب میشود. «بعدازظهر سگی سگی»، «ضد گلوله»، «خط ویژه» و «عصر یخبندان» فیلمهای قبلی او هستند که هر سال پای ثابت آرای سیمرغی مردمی است
یادداشتهای یک تماشاچی معمولی
یک شب فراجناحی!
پیمان مقدم
1- جالب نیست؟ «بادیگارد» حاتمی کیا، «امکان مینای» تبریزی و «رسوایی2» دهنمکی هر سه در یک روز به کاخ جشنواره آمدند. انگار یک همایش فراجناحی برپاست و 3 فیلمساز از سه جریان متفاوت همزمان دعوتند که هرکدام بخش مهمی از هویت هنری را وامدار…
نخستین فیلم بلند سینمایی سعید روستایی یک درام تلخ اجتماعی (و به اصطلاح فیلمی سیاه) است. کارگردان برای فیلم اولش به جای رفتن به سراغ قشر مرفه جامعه و نمایش خانهها و ماشینهای آنچنانی و گران قیمت که این روزها بیشتر باب شده، به جنوب شهر رفته است. دغدغههای شهروندانی را نشان میدهد که کمتر…
ابوالحسن داوودی از معدود فیلمسازان با تجربه حاضر درجشنواره امسال بودکه فیلمش با استقبالب خوبی نیز روبه رو شد، حداقل اینکه مردم خیلی خوششان آمد و این اهمیت ویژه ای در سینمای بحران زده ما دارد. در ادامه نقد هایی براین فیلم را می خوانید
مهرزاد دانش: ورود به عرصههای جدید در زندگی زناشویی و ارائهی تعریفهای جدیدتر از چهارچوب روابط و محدودههای خانوادگی و تعارضهایی که این روند با انگارههای سنتیتر و تثبیت شدهتر نهاد خانواده دارد، سنگ بنای درونمایهی فیلم حجازی است. این همان نکتهای است که تا حدی در زندگی خصوصی آقا و خانم میم هم نمود…
هوشنگ گلمكانی
داریوش مهرجویی همچنان در حالوهوای پساسنتوری است؛ در دوران فعالیت واكنشی كارنامهاش. وقتی كارهای جدیاش با تعبیرهای پیچیده و «استراتژیك» به مانع سانسور برخورد میكند، واكنش او ساختن این گونه فیلمهاست. تعبیرم در مورد این دسته از فیلمهای مهرجویی چیزی شبیه زمزمههای یك استاد آواز، مثلاً موقع شستن ظرف در آشپزخانه است با…
نگاهی به فیلم سر به مهر ساخته هادی مقدم دوست
نمایش و نیایش
مهرزاد دانش
ارتباط بین وبلاگ و نماز چیست؟ چرا هادی مقدمدوست در فیلم «سر به مهر» از فضای وبلاگ در نیمه اول فیلمش به فضای عبادت در نیمه دوم آن میرسد؟ پاسخ را باید در یکی از مهمترین لایههای این نیایش…
دربند آبروی جشنواره را خرید!
نیره رحمانی (مد و مه):
بالاخره یک فیلم اجتماعی درست و حسابی که آدم را تحت تاثیر قرار داده و به شوق بیاورد، در جشنواره امسال دیدم! فیلمی که نه تنها آبروی فیلمسازان با تجربه تر را در مقابل جوانان حفظ کرد بلکه آبرویی هم شد برای جشنواره سی و یکم که…
اشارهای دیگر به تازهترین فیلم داریوش مهرجویی
همیشه دود از کنده بلند نمی شود!
مانی کسروی (مد و مه):
از نوشتن این نکته هیچ خوشحال نیستم، دوست دارم که حدسم به خطا برود و نظرم پرت و کاملا بیاساس باشد و مدتی بعد که مهرجویی فیلم تازهاش را ساخت نادرستی آن ثابت شود، و دوستان…
نگاهی به فیلم گهواره ای برای مادر ساخته پناه برخدا رضایی
کابوسی دیگر
مهدی علیپور
باز سوژه ای دیدنی و باز هم فیلمی ضعیف؛ و این کابوس همچنان مانند سالهای گذشته در حال تکرار است. شخصیت پردازی بسیار ضعیف، روابطی بسیار سطحی، درامی که پایان ندارد و از همه مهمتر شعار و شعار و شعار.…
نقد فیلم یک دو سه... پنج ساخته محمد معیری
طولانی و کم عمق
هادی محمدی نسب
در این اوضاع وانفسای کشورمان که هزار و یک مسئله به هزار و یک دلیل برای مطرح کردن موجود است، نمی دانم چه لزومی دارد که سه فیلم حاضر در جشنواره فیلم فجر به موضوع افغانستان بپردازند. فیلم…
نقد فیلم من عاشق سپیده صبحم ساخته علی کریم
وقتی ریِل تایم مفهوم را می بلعد!
سید سعید هاشم زاده
«من عاشق سپیده صبحم...» گویی نخستین تجربه بلند سینمایی کارگردانش است که در وهله نخست سهل و ممتنع به نظر می رسد. این فیلم داستان ساده ای دارد؛ یک کارگردان و دستیارش به سر…
پرندهی کوچک بدبختی!
نگاهی به فیلم هیس دخترها فریاد نمیزنند ساخته پوران درخشنده
مانی کسروی (مد و مه)/
در میانهی دههی شصت اگر از هرکسی میپرسیدید آیندهدار ترین فیلمسازان زن سینمای ایران چه کسانی هستند، بی شک از رخشان بنی اعتماد نام می برد و پوران درخشنده، در حال و هوای سینمای خانوادگی آن روزگار…
نقد و بررسی فیلم حوض نقاشی (مازیار میری)
مانی کسروی
مهرزاد دانش در باره این فیلم نوشته: حوض نقاشی یك فیلم رقتبار است. رقتبار با ملودرام تفاوت دارد. در ملودرام بر اساس یك گره دراماتیك پرمایه قرار است فضای عاطفی جاری بین مخاطب و آدمهای داستان تقویت شود اما رقتبار یعنی اثر بدون تكیه بر…
نقدی بر رسوایی و سینمای مسعود دهنمکی
مانی کسروی (مد و مه)/
گویا این سنت شده که اگرمسعود دهنمکی فیلمی ساخته باشد، اکران نوروز را پیش پیش برایش کنار میگذارند! رسوایی هم که از همین الان اکران نوروز 1392 برایش در نظر گرفته شده، بیشک فیلم پرفروشی خواهد بود، حتی اگر با خوشبینی زیاد هم…
بالاخره بعد از چند روز نمایش فیلمهای متوسط و البته زیر متوسط، موتور جشنواره با نمایش فیلمهای بهنام بهزادی (قاعده تصادف) و مازیار میری (حوض نقاشی) راه افتاد شد! هرچند که پیشتر منتظر تماشای فیلم مهرجویی بودیم، و سرانجام هم برابر این انتظار کم آورده و فیلم را زودتر در سینما شکوفه تماشا کردیم و…
مانی کسروی: اگر فیلمسازانی هم که نخستین آثارشان را ساخته اند، به نوعی جوان محسوب کنیم (!) روزهای نخست جشنواره امسال را کم و بیش باید زمان میدانداری جوانها دانست؛ به خصوص اینکه در جشنواره سی و یکم به جز داریوش مهرجویی و چند فیلمساز با تجربه متعلق به نسل های بعد از او (همانند…
امسال کلا جشنواره یکجورهای جالبیست، حاضران جا برای نشستن در لابی سالن ندارند و این مسئله سنت گپ و گفت و دورهمی سالانه منتقدان را که فقط در ایام جشنواره پا میداد برهم زده، آدمهای متفرقه و بیربط هم تا دلتان بخواهد رویت می شوند، این درحالیست که برخی منتقدان قدیمی به دلیل مستقل بودن،…
از گزارش سوم جشنوارهای امسال تصمیم گرفتیم به جای گزارش روزانه، شیوهی دیگری را اتخاذ کنیم، اول اینکه ما هر روز تماشاگر همهی فیلمها نیستیم و حتی اگر هم باشم در این فشردگی وقت، فرصتی برای تنظیم گزارش کامل روزانه نیست. بنابراین در هر گزارش به چند فیلم خواهیم پرداخت و خوانندگان مجموعه این گزارشها،…
روز دوم: در انتظار فیلمی که موتور جشنواره را گرم کند!
روز دوم جشنواره سی و یکم، در برج میلاد یا همان به اصطلاح کاخ جشنواره فیلم فجر، به دلیل مصادف شدن با جمعه و طبعا مثل همیشه نمایش فیلمها به ساعت بعد از نماز جمعه مو کول شد. سالن همایشهای برج میلاد نسبت به…
وقتی روز اول جشنواره که اغلب خلوت از روزهای دیگر است، این همه شلوغ باشد که ظرفیت پارکینگها پر، ظرفیت صندلیها پر و بینظمیهای موجود اینقدر زیاد باشد، به لحاظ اجرایی آینده چندان درخشانی را نمیتوان برای آن پیش بینی کرد، با این حال ما اصولا آدمهای خوشبین و قانعی هستیم. بنابراین در یک جمع…