میدانیم که وقتی وارونگی دمایی پیش میآید، از دست هیچ کسی کاری ساخته نیست. درمانی ندارد. شاید دری به تخته بخورد، بادی بوزد و بارانی ببارد تا بلکه هوای آلوده راه دررویی پیدا کند. اما در غیراینصورت درمان وارونگی دمایی دست کسی نیست
مهمترین مشکل هفتماهگی، سطحی بودن و در نتیجه نامتقاعدکنندگیاش در نمایاندن موقعیتهای جاری در داستانش است. منظور از سطحی بودن، صرفا «نمودهای خاله زنکی» فیلم در نمایش روابط خواهرشوهر/عروس و… نیست، بلکه مهمتر از آن، سستی مناسبات داستانی متن است.
فیلم تمامی مولفه های فیلم های قبلی حاتمی کیا ( جبهه ، جنگ ، درگیری ، شهادت ، شفاعت، شهدا ، خانواده و بازماندگان آنان و …….را داراست. آرمان گرائی، همانند تمامی فیلم های حاتمی کیا، در این فیلم نیز حرف اول را می زند، اما بر خلاف فیلم های قبلی وی، آرمان…
زاپاس ساخته برزو نیک نژاد فیلمی ساده و صمیمی است که قصه خود را بدون لکنت و با روایتی شیرین بازگو می کند، اما همه این ها برای ارائه اثری در مدیوم سینما کفایت نمی کند. زاپاس بیشتر از آنکه اثری سینمایی جلوه کند، به سبک و سیاق آثار تلویزیونی نزدیک است.
گاهی در سینما فیلمساز از رئالیسم عبور میکند و چنان دنیایش را واقعی به تصویر میکشد که به مرز ناتورالیسم میرسد. چهارشنبه در چنین فضایی سیر میکند. از فضای وهمآلود درگیری در مراسم عروسی که میگذریم، وارد دنیایی میشویم که شخصیتها در آن گرفتارند و مثل رمانهای ناتورالیستی دستوپازدنشان جز فرو رفتن در باتلاق کمکی…
اینجا کسی نمیمیرد در خوشبینانهترین حالت، مناسب مدیوم فیلم کوتاه است، چرا که نه روایت و داستانپردازیاش تناسبی با یک فیلم سینمایی بلند دارد و نه از لحاظ ساختاری، کشش لازم را برای مخاطب فراهم میکند. از آن نوع فیلمها که انگار از آرشیو سینمای معناگرای دو دهه قبل بیرون کشیده شده است.
محسن عبدالوهاب فیلم سرراست و ساده و بیادایی ساخته که در عین سادگی، پیچیدگیهای روایی و ساختاری خاصی دارد و جمعوجور کردنش از هر نویسنده و کارگردانی برنمیآید. خط اصلی داستان دربارهی زن و مردی است که بر سر بچهدار شدن یا نشدن اختلاف دارند و همین اختلاف ساده به جنجالی دامنهدار میانجامد که همهی…
فیلم با الگویی آغاز میشود که در تاریخ سینمانمونههای جذابش رازیاد دیدهایم: شخصی وارد یک جمع میشود و با رفتار متفاوتش آدمهای شقورق آن جمع را تغییر میدهد. به عنوان مثال یکی از شاهکارترین نمونههایش در ژانر کمدی دایی من (ژاک تاتی) است؛ جایی که آقای اولو با رفتار سبکسرانه و بیقیدانه و دستوپاچلفتیگریهایش جمع…
فیلم چند بازی درخشان داد به خصوص زوج سیامک صفری و ژاله صامتی که در نقش مادر و پدر دختری گمشده(سحر) بازی بسیار خوبی از خود به نمایش گذاشتهاند تا آنجا که دیگر بازیگران و حتی عرب نیا را که یکی از بهترین بازی های سالهای اخیرش را به نمایش گذاشته زیر سایه خود قرار…