کم پیش می‌آید فیلمسازی امریکایی مراحل مختلف حرفه‌ کارگردانی را طی کند اما برایان دی‌پالما این مراحل را طی کرده است. پس از نخستین دیدگاه‌های پادفرهنگی او در فیلم‌های «تبریکات» و «سلام، مامان!» دی‌پالما در فیلم‌های «خواهران» (١٩٧٣)، «عقده‌ روحی» (١٩٧۶) و «کری» (١٩٧۶) به تبعیت سبکی از هیچکاک روی آورد.