در نیمه نخست سده چهاردهم هجری شمسی گرایش به حزب توده برای بسیاری از آنها که به قول جماعت اهل سواد بودند و سرشان توی کتاب بود جذابیت بسیاری داشت. به خصوص شعارهای آن درباره از بین بردن فاصله طبقاتی، برابری اجتماعی، عدالت و …. بستر مناسبی برای جلب توجه محسوب می شد.
