بی گمان در تاریخ ادبیات معاصر ایران نمی توان کسی را یافت که به اندازه صادق هدایت دستمایه پژوهش های کوچک و بزرگ قرار گرفته باشد و در عین حال کسی نبوده که به اندازه او با قضاوت های متفاوت و حتی متناقض روبه رو شده باشد.