خلاقيت ادبي به روابط ظريفي مي‌پردازد که ميان شخصيت‌ها، رخداد‌ها و محيط پيراموني اعم از اشياء و غيره در يک وضعيت رنگ مي‌گيرد و مي‌تواند مانند نخ‌هايي ناپيدا، آنها را به بي‌شمار شکل مختلف مرتبط يا از آن شکل‌ها منزوي کند، که درواقع اين نخ‌ها همان «فرهنگ» و «تاريخ» هستند و ميان‌تهي‌محوري بسياري از رمان‌هاي…
