گاهی در سینما فیلم‌ساز از رئالیسم عبور می‌کند و چنان دنیایش را واقعی به تصویر می‌کشد که به مرز ناتورالیسم می‌رسد. چهارشنبه در چنین فضایی سیر می‌کند. از فضای وهم‌آلود درگیری در مراسم عروسی که می‌گذریم، وارد دنیایی می‌شویم که شخصیت‌ها در آن گرفتارند و مثل رمان‌های ناتورالیستی دست‌وپازدن‌شان جز فرو رفتن در باتلاق کمکی…
