گاهي در سينما فيلم‌ساز از رئاليسم عبور مي‌كند و چنان دنيايش را واقعي به تصوير مي‌كشد كه به مرز ناتوراليسم مي‌رسد. چهارشنبه در چنين فضايي سير مي‌كند. از فضاي وهم‌آلود درگيري در مراسم عروسي كه مي‌گذريم، وارد دنيايي مي‌شويم كه شخصيت‌ها در آن گرفتارند و مثل رمان‌هاي ناتوراليستي دست‌وپازدن‌شان جز فرو رفتن در باتلاق كمكي…
