در نیمه اول قرن بیستم فیلسوفانی چون ادموند هوسرل، مارتین هایدگر، مرلو-پونتی، ژان ‌پل سارتر و دیگران مطرح کردند. در این جنبش، پدیدارشناسی به‌عنوان بنیاد اصلی کل فلسفه ملاحظه شد. هوسرل و شاگردانش روش‌ها و ویژگی‌های پدیدارشناسی را بررسی کردند و این بحث‌ها تا امروز نیز ادامه دارد.

نوشته زیر یکی از ساده ترین متون برای درک یکی از مهمترین مباحث فلسفی است که رد تاثیر آن را در دیدگاه ها و نظریات فلسفی گوناگون می توان مشاهده کرد. مترجم اثر تاکید بسیار دارد که علاقمندان خواندن آن را از دست ندهند