من زیاد رمان میخوانم و بسیار خواندهام. التذاذِ حاصل از خوانش یک رمان برای من، در وهلهی اولِ اهمیت قرار دارد. با خواندن «با کوه در میان بگذار» (ترجمهی محمدصادق رئیسی، نشر نقش جهان) به لذتِ کشفِ جهانی دور از دسترس و مکاشفهای کمنظیر دست
اولینبار سال دوم دانشکده بودم که رمان «با کوه در میان بگذار» شاهکار جیمز بالدوین را خواندم؛ هنگامیکه رمان «اتاق جیووانی» مرا کُشتهمردهی جیمز بالدوین کرد. قلبم شکست و کاری کرد بالاوپایین بپرم، بدون اینکه قادر باشم کاملا واکنش خودم را نسبت به آن روشن بیان کنم