سایمون کریچلی در «کتاب فیلسوفان مرده» از این بحث می‌کند که فیلسوف‌ها همان‌طور می‌میرند که زندگی کرده‌اند و فلسفه ورزیده‌اند و از روش مردن‌شان می‌شود به نوع تفکرشان پی برد. کریچلی این اصل سیسرو را فرضیه خود قرار داده که «فلسفه‌ورزیدن در واقع یادگرفتن چگونه مردن است».
