کسپیر سراسر عمرش را در سایه‌ی طاعون خیارکی گذراند. در ۲۶ آوریل ۱۵۶۴، جان برچگردل[iii]، ‌کشیش محل، در دفتر ثبت احوالِ کلیسای تثلیث مقدس[iv] در استراتفورد، تعمید کسی را به ثبت رساند به نام «Gulielmus filius Johannes Shakspere». کشیش چندماه بعد در همان محل به مرگ یک شاگرد بافنده با نام اولیور گان اشاره…

شکسپیر در آثار خود تنها به مهم‌ترین مسائل زندگی آدمی نمی‌پردازد، بلکه در نمایش‌های خود دوره‌ای فشرده، اما تضمین‌شده از سیاست را با هنرنمایی پادشاهان به نمایش درمی‌آورد.* مقصود از نمایش تضمین‌شده آن است که هر پادشاه و صاحب‌قدرتی در سیکل بعدی خود قربانی است