ماریو بارگاس یوسا گفته بود، اگرچه «گرگ بیابانِ» هسه را در ایام نوجوانیاش خوانده است، اما نه «گرگ بیابان» و نه دیگر رمانهای هسه در آن سالها، در ردیف کتابهایی نبود که او بهعنوان «کتابهای ضرور» همواره بالای تخت خود نگه داشته و یا آنها را با خود در کولهپشتیاش به اینطرف و آنطرف برده…
شعرهای او واگویه های موزونی هستند در ستایش نظاره ای رمانتیک و راهبانه به جهان و اشیاء.هسه با دیدن کوچکترین شعری از یک تک درخت بگیرید تا یک پروانه زیبا به دوران کودکی پرتاب می شود و آنگاه جهان را از زبانی کودکانه و معصوم مملو می کند.به سخن دیگر هسه بازگو کننده نوستالژی روح…