ادبیات عبارت است از دو جزء جداییناپذیر دانش جامعه و خلق اساطیر تازه. بر این مبنا شباهت میان بوطیقا و سیاست تعریف میشود. رژیم تازه دلالت که بری از اراده به دلالتورزی و کنش -در-گفتار برگزیدگان است، در عینحال از صحنه سیاست دمکراتیک نیز فاصله میگیرد
