گویا باید ۵۲ سال از زمان نمایش «قیصر» می‌گذشت تا این فیلم در محافل بین‌المللی مورد توجه قرار بگیرد و منتقدی مثل دیوید تامسون درباره آن بنویسد.
از «قیصر» زیاد گفته و نوشته‌اند. تقریباً جایی را ناگفته نگذاشته‌اند. می‌دانیم كه فیلم ماندگاری است. فیلم همه زمان‌ها، و هیچ گاه كهنه و رنگ و رو رفته نمی‌شود (مثل بی‌شماری فیلم‌های معروف دیگر). یادم هست كه اولین نقد بر آن را من در «ستاره سینما» نوشتم با عنوان «سینمای ایران به وجود آمد» و…
حالا دیگر بیش از چهل سال از ساخته شدن و اکران عمومی قیصر میگذرد. فیلمی که در اواخر دهه چهل بیش از چهار میلیون تومان در دو اکران پشت سرهم (فقط در شهر تهران) فروش داشته {باتوجه به بهای بلیط یک تا دوتومانی آن روزها بیش از دومیلیون نفر فقط در تهران تماشاگر آن بوده…