یادی از «ازرا پاوند» کاشف تی‌.اس.الیوت، جیمز جویس و ارنست همینگوی

یادی از  «ازرا پاوند» کاشف تی‌.اس.الیوت، جیمز جویس و ارنست همینگوی

ازرا وستون لومیس پاوند، شاعر و منتقد آمریکایی بود که نامش با جنبش مدرنیسم در گونه‌ی ادبی شعر گره خورد است.

نکته‌ی جالب درباره این شاعر این است که سالروز تولد و مرگ او تنها دو روز با هم تفاوت دارد. وی در سی ام اکتبر 1885 در آیداهو زاده شد. او جزو طلایه‌داران مکتب ادبیات تصویرگرایی بود، ‌جنبشی که در واکنش به ادبیات خشک و مکانیکی دوران ویکتوریایی به وجود آمد. این شاعر معروف در یکم نوامبر 1972 در ایتالیا درگذشت.

پاوند اوایل قرن بیستم به عنوان ویراستار در بسیاری از مجلات ادبی آمریکایی در لندن فعالیت می‌کرد. وی عاملی بود برای کشف و شکل‌گیری آثار نویسندگان هم‌عصر خود که بعدها تبدیل به اسطورهای ادبیات آمریکا شدند. از میان این چهره‌های برجسته می‌توان به «تی. اس. الیوت»‌، «جیمز جویس»، «رابرت فراست» و «ارنست همینگوی» اشاره کرد.

پاوند مسؤول انتشار شعر ماندگار «ترانه عاشقانه‌ی جی. آلفرد پروفراک» در سال 1915 بود. او بود که از سال 1918 «اولیس» جیمز جویس را به صورت سریالی در نشریات به چاپ رساند. ارنست همینگوی سال 1925 درباره‌ی وی نوشت: او وقتی به دوستانش حمله می‌شود، از آنان دفاع می‌کند. آن‌ها را از زندان بیرون می‌کشد و به مجله‌ می‌آورد … درباره‌ی آن‌ها مقاله‌ می‌نویسد و از ناشران می‌خواهد که کتاب‌های دوستانش را به چاپ برسانند.

وقتی آن‌ها فکر می‌کنند در حال مردن هستند، او تا پایان شب در کنارشان می‌نشیند … هزینه‌ی بیمارستان را به آنان قرض می‌دهد و از خودکشی‌شان جلوگیری می‌کند. از معروفترین آثار ازرا پاوند می‌توان به «سرودها»، «روح رومانس»، «الفبای اقتصاد»، «فرهنگ»، «ذات خویش»، «نورخاموش» و «تصویرگران» اشاره کرد.

ایسنا

پاوند جدا از مباحث حرفه‌ای، از دوستان نزدیک ارنست همینگوی و جیمز جویس بود. ناگفته نماند این شاعر پیشگام به طرفداری از فاشیسم و اظهارت تند یهودستیزانه‌اش شهرت داشت؛ و شاید به همین دلیل هیچ‌گاه شایسته‌ی دریافت جایزه نوبل ادبیات شناخته نشد.‌