این مقاله را به اشتراک بگذارید
‘
ابتدا خیابان پهلوی نام داشت، انقلاب که شد تا چند سالی خیابان دکتر محمد مصدق نام داشت. اما از زمانی که ملی کننده صنعت نفت مغضوب جریانهای سیاسی شد نام این خیابان را گذاشتند ولی عصر. نامی که خیلی زود روی این خیابان نشست خیابانی که تهران را به شمیران متصل می کرد. اخیرا کتابی در آمده که به این خیابان مهم در تهران امروز می پردازد. درکتاب «خیابان ولیعصر: میراث معماری و شهرسازی تهران» این خیابان تهران را از منظر تاریخی و شهرسازی تحلیل کرده‌اند. مد و مه
کتاب «خیابان ولیعصر: میراث معماری و شهرسازی تهران» با تالیف مشترک پیروز حناچی، سیداحمد محیط طباطبایی، محمدحسن طالبیان و اسکندر مختاری طالقانی منتشر شد. مولفان در این کتاب خیابان ولیعصر را به عنوان عالیترین میراث معماری و شهرسازی شهر تهران از منظر تاریخی و شهرسازی تحلیل کرده‌اند.
به گزارش به نقل از ایبنا کتاب «خیابان ولیعصر: میراث معماری و شهرسازی تهران» روایتی از چگونگی به هم پیوستن دو کانون زیستی «تهران» و «شمیران» است که با ساخت و راه‌اندازی خیابان ولیعصر ممکن شد. نویسندگان در این کتاب با تاکید بر ارزش‌های خیابان ولیعصر، آن را عالیترین میراث معماری و شهرسازی شهر تهران از منظر تاریخی و شهرسازی دانسته‌اند.
کتاب هفت بخش کلی دارد که عناوین آن به ترتیب عبارتند از «بستر طبیعی»، «بستر تاریخی»، «خیابان ولیعصر نماد تهران در دروان مدرن»، «انقلاب اسلامی، خاطرات جمعی ، تداوم حیات مدنی»،«خیابان ولیعصر، یک اثر تاریخی ــ فرهنگی»، «فرسایش تدریجی» و «خلاصه سوابق و اقدامات حفاظتی خیابان ولیعصر».
«مورفولوژی پهنه تهران، در انطباق با خیابان ولیعصر» و «منابع تامین آب» از مهم‌ترین فصل‌های بخش نخست کتاب است. همچنین در بخش دوم نیز سرفصل‌هایی چون «جایگاه خیابان ولیعصر در تحولات شهری تهران دوران معاصر» و معرفی مکان‌هایی چون میدان تجریش، میدان راه‌آهن، ده ونک، اراضی جلالیه و… طرح و بررسی شده‌اند.
«تهران و گرایش به شمال»، «مهم‌ترین اقدامات بلدیه تا طرح جامع»، «طرح جامع تهران و جایگاه خیابان ولیعصر»، «شمیران و گرایش به جنوب» و «پاتوق‌های خاطره‌ساز از تجریش تا تهران» از مهم‌ترین مباحث مطرح شده در بخش سوم کتاب است. همچنین «تحولات پیامد انقلاب اسلامی و تداوم جایگاه خیابان ولیعصر در شهر امروز» و «خیابان ولیعصر عامل مقوم ساختار فرهنگی ــ تاریخی شهر» فصل‌های مهم بخش چهارم کتاب است.
اما نویسندگان در بخش پنجم که به‌گونه‌ای مهم‌ترین بخش کتاب است، نیز به طرح این مباحث پرداخته‌اند: «ارزش‌های تاریخی ــ طبیعی ولیعصر به مثابه موزه تاریخ معماری تهران»، «خیابان ولیعصر حافظه تاریخی شهر»، «ارزش‌های شهری و عملکردی»، «طولانی بودن امتداد خیابان عاملی برای پیوند ساختار یک شهر»، «نقش پذیری خیابان ولیعصر به عنوان فضای شهری به جای معبر شهری»، «ارزش‌های تفریحی ــ خدماتی»، «ارزش‌های مذهبی» و…
در فصل ششم علت‌های فرسایش خیابان ولیعصر مطرح شده و در نهایت در فصل هفتم کتاب نیز اقدامات صورت گرفته برای بازسازی و حفاظت این خیابان تاریخی، در سال‌های پس از انقلاب اسلامی مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته‌اند.
«خیابان ولیعصر: میراث معماری و شهرسازی تهران» تالیف مشترک پیروز حناچی، سیداحمد محیط طباطبایی، محمدحسن طالبیان و اسکندر مختاری طالقانی با شمارگان هزار نسخه، ۱۸۰ صفحه و بهای ۳۰ هزار تومان از سوی انتشارات سازمان زیباسازی شهر تهران با همکاری انتشارات موسسه فرهنگی هنری هنر معماری قرن منتشر شده است.
‘