وقتی در اسکار ۱۹۸۳، هفتمین نامزدی پل نیومن هم به جایزه تبدیل نشد و همه با خود گفتند «چه اسکارنگیری است این پل نیومن!»، آکادمی به‌فکر افتاد حالا که این بازیگر دارد شصت‌سالگی را رد می‌کند و بعد از این‌همه ناکامی، به او یک اسکار افتخاری بدهند و این اتفاق بالاخره در ۱۹۸۶ رخ داد.

سهیل بیرقی با کارگردانی فیلم من، نشان داد موقعیت و خرده پیرنگ ها رو به خوبی می شناسد و یکدستی فضا را بلد است.عرق سرد، با گرمی خاص مسابقات ورزشی، گرم و روان و جذاب آغاز می شود. زن قهرمانی که در دوره ای تیتر رسانه ها و فضای مجازی بود، سوژه بیرقی برای ساخت…

«عرق سرد» داستان زن فوتبالیستی است که همسرش او را از کشور ممنوع الخروج کرده. این فیلم دومین اثر سهیل بیرقی است که پیش از این «من» را به روی پرده سینماها برده بود. باران کوثری نقش افروز، شخصیت اصلی داستان را دارد و امیر جدیدی نقش همسرش را

ایرج (پیمان معادی) و میترا (لیلا حاتمی) زن و شوهری فرهنگی هستند که در تهران سال 66 و در میانه بمباران‌ها دچار سردی شده اند و قهر کرده‌اند. آن ها آن قدر به انتها رسیده اند که حتی پس از شنیدن صدای آژیر قرمز هم به پناهگاه نمی‌روند و چیزی برای از دست دادن ندارند.

یکی از بهترین فیلمهای جشنواره است و بهترین فیلم کارنامه هومن سیدی. مصداق ها فراوانند. سیدی بعد از تجربه های ساختاری متفاوت – به خصوص فرم بصری و طراحی میزانسن- فیلم هایی مثل اعترافات ذهن خطرناک من و خشم و هیاهو حالا در فیلم جدیدش فضای بصری را به طور کامل با فضاسازی داستان و…

سال‌ها می‌شد که خبری از منیژه حکمت پشت دوربین البته به ‌عنوان کارگردان نبود. فیلمسازی که یک زمانی با نخستين فیلمش، زندان زنان، تمام توجهات را به خود جلب کرده؛ جوایز سینمایی را درو و در یکی از بزنگاه‌های تاریخی کشور وظیفه اجتماعی‌-‌سیاسی هنر را با همان نخستين فیلمش ایفا کرده بود

در ٥روزی که از جشنواره گذشته؛ فیلم‌های زیادی با داشته‌های متفاوت و البته واکنش‌های گوناگون دیده‌ایم. فیلم‌هایی با طیفی از دوستداران و البته شماری مخالف؛ که این تنوع البته در ذات سینماست که نه با رکورد کار دارد و نه با تعداد گل‌های زده؛ و همه چیز را سلیقه و دانسته‌های تماشاگر روشن می‌کند.

سامان سالور / اعتماد اصولا فيلم‌هاي حاتمي‌كيا از همان شروع و هميشه چه دوست داشته باشيم و چه نه فيلم‌هاي مهمي بوده و هستند؛ فيلم‌هايي در بستر و بحبوحه جنگ؛ در حاشيه جنگ و حالا فيلمي در ارتباط با داعش و اتفاقات سوريه. «به‌وقت شام» هرچند در ارايه تصويري واقعي و قابل‌باور و مستند در…

بخش‌های مربوط به پلاسکو مستندنگاری شد

کامیون موضوع خوبی دارد. البته شروع فیلم و هجوم داعش به کردهای ایزدی و اعدام‌ها و تک‌تیراندازها، این پیش‌زمینه را در بیننده ایجاد می‌کند که مانند این چند سال و دیگر فیلم‌هایی که به مسائل عراق و کردستان می‌پردازند، با فیلمی سراسر جنایت و خون و گلوله طرف باشیم اما هرچه می‌گذرد آدم‌های داستان از…

اگرچه دومين ساخته سينمايي پيمان معادي همچنان نشانگر دغدغه‌هاي اجتماعي اين هنرمند است اما معادي برخلاف تعدادي از همكارانش كه عموما رنگي از رنج و غم به دلمشغولي‌هاي خود مي‌زنند، تلاش كرده با خلق لحظات طنزآميز، خشونت و سختي دوران جنگ را با نرمي و ملايمت به تصوير بكشد و فيلم او هرچند كام تماشاگر…

فیلم داستان فردی را روایت می‌کند که قادر به حل مسئله‌های خودش نیست. زنش طلاق گرفته، پسرش سرپرستی درستی ندارد، با مادر و برادرش درگیر است، معتاد است و دشواری‌های ترک را می‌گذراند. برای ادامه زندگی به سیستان‌وبلوچستان می‌رود و پس از مدتی پسرش هم به او می‌پیوندد.

پس از توقیف طولانی‌مدت فیلم خرس (۱۳۹۰) نام خسرو معصومی بیش از گذشته بر سر زبان‌ها افتاد؛ فیلم‌سازی كه حرفه‌ی كارگردانی را با ملاقات (۱۳۶۵) آغاز كرد و شهرتش را با رسم عاشق‌كشی (۱۳۸۱) و جایی در دوردست (۱۳۸۴) به دست آورد. آن‌چه بر سر خرس آمده، موضوعی بسیار تکان‌دهنده است

جاده قدیم تا حدی خط‌قرمزهایی را رد می‌کند و به لحاظ مضمونی و شاید پوشش بازیگران زن (که باید به بازی‌های خوب مهتاب کرامتی، شیرین یزدان‌بخش و ترلان پروانه هم اشاره کرد) مرزهای جدیدی را در سینمای ایران تعریف می‌کند.

بهروز شعيبي، كارگردان متفاوتي‌ است. حال چه فيلم‌هايي كه ساخته با سليقه مخاطب همسو باشد يا همسو نباشد. اما نمي‌توان از خوش‌ساخت بودن فيلم‌هاي او چشم‌پوشي كرد. روايت سرراست و قصه‌گوي شعيبي از عوامل جذب مخاطب است. حال او با فيلم «داركوب» در جشنواره حضور دارد. فيلمي كه فيلمنامه‌اش را حسين تراب‌نژاد و آزيتا ايرايي…