مشغول نوشتن داستان كوتاهي هستم و حالا كه به پايان آن نزديك شدم ترس‌هاي هميشگي‌ام سراغم آمده‌اند: اصلا اين داستان خوب است؟ توانسته‌ام شخصيت‌هاي باورپذيري را خلق كنم يا آنها تك‌بعدي هستند؟ مي‌توانم همه‌چيز را در گره‌گشايي حل كنم؟ خواننده با اين داستان ارتباط برقرار مي‌كند؟ نوشته‌ام را نقد مي‌كنند؟

ایتالو کالوینو نویسنده‌ای وسواسی بود که برای نوشتن هر اثرش زمان بسیار زیادی صرف می‌کرد. اگر داستان‌نویسی را یک حرفه بدانیم، ناگزیر آن را ترکیبی از هنر و کار دانسته‌ایم. نویسنده جدا از خلاقیت و هنرش ساعت‌های متوالی همچون یک کارمند به نوشتن می‌پردازد. هر نویسنده عادات خاص خود را دارد. «شیوه‌های نوشتن» تلاشی است…

تا مدت‌ها آنوی تمایلی به بازنویسی تراژدی‌های یونانی به‌عنوان منبع الهام خود نداشت، اما این تمایل با آغاز جنگ جهانی دوم در وی به وجود آمد. واقعیت سیاسی همواره مناسبتی جدی فراهم می‌آورد. چهار نمایش‌نامه سیاسی آنوی با نام‌های «اریدس» (١٩٤١)، «آنتیگون» (١٩٤٢)، «رومئو و ژانت» (١٩٤٥) و «مده» (١٩٤٦) که حاصل تمایل آنوی به…

گفت و گوی منتشر نشده با زنده یاد سیمین بهبهانی درباره شعر و غزل و ترانه؛ به اضافه مرور خاطراتی از جلال آل احمد و سیمین دانشور و حسین منزوی و یادی از برنامه گل ها.

یعقوب یادعلی در جهان داستانی خود، پی فضایی حرکت کرده که من آن را نوعی روایت «فقدان» می‌دانم. فقدان به‌عنوان یک عنصر محوری در این جهان به‌مثابه موتور محرکه‌ای‌ است برای شخصیت‌ها، از جمله قهرمان اصلی او. مصداق‌های من عمدتا به دو رمان او بازمی‌گردد و البته در هر دو مجموعه‌داستانی هم که تا امروز…

یعقوب یادعلی (۱۳۴۹-نجف‌آباد) با «آداب بی‌قراری»اش در سال ۱۳۸۳، آداب داستان‌نویسی‌اش را به‌سمتی سوق داد که با یک سوءتفاهم سر از زندان درآورد تا او را چندین سال از داستان‌نویسی دور کند؛ رمانی که برایش جایزه گلشیری به‌عنوان بهترین رمان سال را به ارمغان آورده بود، یک‌دهه بعد، ۱۳۹۳، مجدد اجازه نشر یافت

نویسنده کسی ست که از متن تا حاشیه جامعه را رصد می کند آن هم نه برای خوش آیند یا بد آیند گروهی یا مجموعه ای بلکه براساس جوششی که در درون او است و انگیزه ای که قابل توصیف نیست شاید مثل از جان گذشته ای که به استقبال مرگ می رود و…

کیتی رویف، نویسندۀ کتاب «ساعت بنفش: نویسندگان بزرگ در پایان»، اولین‌بار در دوازده سالگی تا پای مرگ رفت. او در طول ذات‌الریۀ علاج‌ناپذیرش، به خواندن دربارۀ نسل‌کشی‌های تاریخ روی آورد. گویا خواندن دربارۀ مرگ دیگران باعث می‌شد تا وحشتش از مرگ تسلی بیابد

هر فهرستی از فلاسفه بزرگ که حاوی نام نیچه نباشد، فهرست ناقصی به شمار می آید. فیلسوفی که از ذهنی چالاک برخوردار بود و بی ایمانی فرهنگ مغرب زمین را صراحتا فریاد کشید. اطلاعات وسیع نیچه در زمینه زبان ها، تاریخ، فرهنگ، از جمله یونانی و رومی و پژوهش هایی که صورت می داد، نشان…

داستان کنگر خوردن «هانس کریستین اندرسن» و لنگر انداختنش در خانه «چارلز دیکنز» و بعد قطع رابطه‌شان از ماجراهای معروف و جالب دنیای نویسنده‌هاست. چهره‌های مشهور دیگری هم بوده‌اند که از رابطه‌ای دوستانه به قطع رابطه، نامه‌هایی از سر دلخوری و حتی درگیری فیزیکی رسیده‌اند.

نيكول كراوس، نويسنده رمان «تاريخ عشق» از كتاب‌ها و نويسنده‌هاي مورد علاقه‌اش صحبت کرده و گفته از کتاب‌هایی که بخواهند چیزی را یاد بدهند خوشش نمی‌آید. نيكول كراوس، نويسنده آمريكايي، كه با رمان «تاريخ عشق» به نویسندگان پرفروش تبدیل شده در گفت‌و‌گويي با روزنامه‌ی نيويورك تايمز گفته ترجيح مي‌دهد كلاسيك‌ها را در هواپيما بخواند.

صدوشصت سال از انتشار «والدن» شاهکار هنری دیوید ثورو در آمریکا می‌گذرد، و اکنون ترجمه این کتاب توسط سیدعلیرضا بهشتی‌شیرازی از سوی نشر «روزنه» منتشر شده؛ رمانی که از آن به‌عنوان یکی از بهترین آثار ادبیات آمریکا در قرن نوزده یاد می‌شود؛

«من می‌میرم و آثار شلوغ و درهم‌وبرهم من می‌ماند و از بین می‌رود. به من، زمانِ زندگی من کمک نکرد که بتوانم با آرامش کارم را بکنم.» اینک اما، از پسِ بیش از نیم‌قرنی که از مرگ نیما می‌گذرد، اوراق پراکنده و درهم‌وبرهمِ نیما به قالب کتاب درآمده‌اند.

شعر معاصر فارسی می تواند با توجّه به تجربیّات انبوه و گوناگون پیش روی خود،(از گذشته ی هزار ساله اش گرفته تا متن معاصر) اکنونِ خود را دریابد، به این معنا که مسأله ی خلاء زیست انسان معاصر ایرانی را در رویارویی با خود و جهانش مورد بررسی قرار دهد و زبان و بیان آن…

اِما بواری برای من زنی آرمانی یا اثیری نیست. درست است که زیبا و دلبر و ظریف است، اما بیشتر از این‌ها زنی سطحی است و حتا مبتذل، زندگی را در سطح تجربه می‌کند (حتا وقتی ادای عمیق بودن درمی‌آورد و کتاب می‌خواند) و عشق را به مرز ابتذال می‌کشاند؛ بعید می‌دانم پروست در خلق…

ابتدای سال گذشته بود که قاسم هاشمی نژاد به رحمت خدا رفت. از مرحوم هاشمی نژاد کتاب های زیادی باقی مانده است، با این حال تا وقتی از حیث ظاهر در میان ما بود کمتر در رسانه ها صحبتی از او به میان می آمد.

برخی مستشرقین ادعا می‌کنند که در اسلام عشق به خداوند نتیجه و برایند بسیط و جامع‌بودن اعمال خداوندی است که می‌توان ماحصل این ارکان و اعمال را عشق‌ورزی تعبیر نمود. اما از طریق این اعمال هیچ تعبیر و تفسیر واحدی از عشق زمینی و الهی استنباط نمی‌شود.

بیست سال پیش کپی نسخه‌یی از سفرنامه آرمین وامبری از کتابخانه دانشگاه هایدلبرگ به من داده شد، که وقتی آن را خواندم، آنقدر برایم جذاب بود که تصمیم گرفتم آن را ترجمه کنم، اما متاسفانه امکان نشر آن به دلایلی فراهم نشد. وامبری در 1863 هنگام برتخت نشستن مظفرالدین میرزا (مظفرالدین‌شاه) به عنوان ولیعهد در…

آبراهام ولنتاین ویلیامز جکسن (1937- 1862) در طول هفت دهه زندگی‌اش، آن‌طور که خودش می‌نویسد از جوانی شیفته «مردان خردمند مشرق‌زمین» به‌ویژه ایران که آن را «سرزمین خورشید» می‌نامد بوده است. جکسن، استاد دانشگاه کلمبیا بود و به مدت چهل سال زبان‌های هندوایرانی را در آن دانشگاه تدریس می‌کرد و یکی از محققان بنام آمریکا…

جین و لئونارد لویسون، دو ایرانشناس و فرهنگ‌پژوه ادبیات و موسیقی ایرانی هستند که حدود نیم‌قرن است در این حوزه کار می‌کنند، و به بیانی دیگر زندگی می‌کنند. آنها در دهه هفتاد میلادی بعد از فارغ‌التحصیلی در رشته «هنرهای زیبا» در آمریکا، در سال 1973 به ایران می‌آیند و در شیراز، «تاریخ و ادبیات فارسی»…

“بله. نه، نمی‌خوانم؛ زیرا اتلاف عمر است. مگر من چقدر زندگی می‌کنم که برای چنین کاری این‌قدر زمان به هدر بدهم. بهتر است به چیزهای واقعی، جدی و مهمتر مثل اخبار و روزنامه‌ها مشغول باشم تا آن قصه‌ها و افسانه‌ها”. این خلاصه سخن یک دانشجوی کوشا و درس‌خوان در مورد رمان است. او می‌افزاید: “سریال‌های…

گلوريا لوپز لكوبا، روزنامه‌نگار آرژانتيني چند روز پيش از درگذشت خورخه لوييس بورخس با او گفت‌وگويي خودماني را ترتيب داد. اين مصاحبه دريچه‌اي به زندگي، عشق‌ها و افكار اين نويسنده آرژانتيني در مورد آثار و كشورش در اواخر عمرش باز مي‌كند. اين مصاحبه به همراه مصاحبه‌هاي جالب ديگري كه بورخس در طول حرفه‌اش انجام داده…

«خانه ادریسی‌ها»؛ انتشار در دو جلد، ۱۳۷۰ و ۱۳۷۱، نشر تیراژه. مکان و زمان وقوع داستان: عشق‌آباد، دوره معاصر. برنده لوح زرین و دیپلم افتخار «جایزه بیست سال ادبیات داستانی انقلاب اسلامی».