در آیین‌های نوروزی باستانی ما، برای هر جشن، آیین‌هایی ویژه می‌بوده که جز گذاشتن ابزار ویژه چون “آتشدان” یا “مَنقَل” بر روی “خوان” یا “سفره” خوراکی‌هایی هم بر خوان می‌نهاده اند که خوردن آن‌ها لازم بوده و “مَیَزد” نام داشته و کسی را که امروزه “میزبان” یا “میهمان‌دار” می‌نامیم، در روزگاران باستان “مَیَزدبان” می‌گفته ان