آبتین گلکار معتقد است: بسیاری از مترجمان شناختی از زبان مبدا و مقصد ندارند و به این دلیل، حتی متن فارسی بسیاری از ترجمه‌ها قابل خواندن نیست.
ولادیمیر نابوکوف در جوانی مدتی آموزش مشت‌زنی دیده بود و در کمبریج و برلین به این ورزش می‌پرداخت. از نویسنده‌ای «مردانه» مانند همینگوی می‌توان انتظار داشت به گاوبازی و بوکس علاقه داشته باشد، ولی بعید است خواننده‌ی آثار نابوکوف تصور کند که صاحب چنین سبک ظریف و شکننده‌ای اهل مشت‌زنی باشد.
پیروِ انتشار مطلبی کژتاب، با غرضی نامشخص، درباره سرقت ادبی که در فضای مَجازی به کتاب «در مایه‌های ایرانی» نشر هرمس اشاره داشت و بازنشر وسیعی در فضای مَجازی یافت و چنان اغراق‌هایی در دست به دست گردیدنِ آن شد که توضیحش دشوار و خارج از ادب است، شرحی روشن لازم و ضروری است که…
به ادبیات روس و نویسندگان نامدارش بسیار پرداخته شده است، نه فقط در قالب ترجمه آثارشان، بلکه درباره این نویسندگان و نقد و بررسی آثارشان نیز کتابها و مقالات تحلیلی و تاریخی کم نیست. اما این مهم بیشتر محدود است به نویسندگان کلاسیک ادبیات روسیه که اغلب آنها به عنوان نویسندگان قرن نوزدهم ادبیات روسیه…