سال ۱۹۴۴ ادموند ویلسون، نویسنده و منتقد ادبی در مجله نیویورکر مقاله‌ای با عنوان «چرا مردم داستان‌های کارآگاهی می‌خوانند؟» منتشر شد. ویلسون که در آن زمان برای پوشش بمباران متفقین بر فراز آسمان آلمان عازم سفر بود،
این یادداشت را در سال 1928 ویلارد هانتیگتون رایت که با نام مستعار اس.اس.ون داین داستان پلیسی می‌نوشته، جمع و جور و منتشر کرده است. قوانینش در این سال و روز شاید کمی متعصبانه به نظر برسند، اما هنوز هم گمان می‌کنم برای نقطه شروع مناسب باشد و البته نباید فراموش کرد که هسته اصلی…