بهروز بوچانی در «هیچ دوستی بهجز کوهستان»، راویِ سفری است به بلندای هزارویکشب و قصههایی دردآور از واقعیات زیستیِ پناهندگانی نقل میکند که در اوج بیپناهی و در مرز باریکِ میان مرگ و زندگی به خود پیچیدهاند. او که روزنامهنگار و تحصیلکردهی رشتهی علوم سیاسی در ایران بوده، در سفری که از تهران آغاز میشود،…
گذر از یک سال، گذر از فراز و فرودها و بیم و امیدهاست. روزهای پایانی سال، موسمِ مرورِ تلخ و شیرینها و بررسی کارنامه روزهایی است که گذشت. ادبیات فارسی هم در این یک سال کارنامهای با نقاط قوت و ضعف داشته است که در این نوشتار، مهمترین رویدادهای آن را مرور کردهایم؛ از شیرینیِ…
بهروز بوچانی را تا چند روز پیش نمی شناختیم. عجیب هم نیست. قربانی وقتی شناخته می شود که بر صلیب رود. بوچانی یک مرحله از قربانی مقدس، قربانی تر است: هوماساکر. کسی که به اردوگاه تبعید شده، کسی که مستحق مرگ است، اما ارزش قربانی شدن نداشته و به همین خاطر به اردوگاهی دوزخی در…
بهروز بوچانی نویسنده کرد ایرانی برنده ارزشمندترین جایزه ادبیات استرالیا با عنوان جایزه ادبی نخست وزیر ایالت ویکتوریا” (Victorian Premier’s Literary Award ) شد. کتاب آقای بوچانی موسوم به “هیچ دوستی جز کوهها: نوشتاری از زندان مانوس” که عموما آن را از طریق پیام رسان واتس اپ از زندان به خارج از مانوس فرستاده است…
بهروز بوچانی توانست با اولین کتاب خود هر دو جایزه ۲۵هزار دلاری کتاب مستند ویکتوریا و جایزه ۱۰۰هزار دلاری ادبی را دریافت کند.، بوچانی مهاجر ایرانی الاصل هم اکنون در جزیره مانوس گینه تحت بازداشت قرار دارد.