اگر داستایفسکی را از درون تجربه نکنیم، هرگز او را تجربه نکردهایم. داستایفسکی از درون شعله میکشد، تنها آن هنگام که با خود روبهرو میشویم، او را در کنار خود مییابیم. بسیاری داستایفسکی را محافظهکار مینامند؛ این تعبیری درست است، بسیاری او را رادیکال میدانند؛ این نیز درست است.
«در ساعتهای بیکاری، مهمترین خاطرات دوران زندان را مینویسم، اما مسائل و دیدگاههای شخصیام را چندان در آن نمیگنجانم». داستایفسکی ایده نوشتن «خاطرات خانه اموات» یا «خاطرات خانه مردگان» را از دورانی که در زندان سیبری گرفتار آمده بود در سر پروراند.