«دست آخر» را اغلب بعد از «در انتظار گودو» شاخص‌ترین اثر نمایشی بکت محسوب کرده‌اند. اثری که چهار شخصیت اصلی دارد، تک پرده‌ای است و مهمتر از همه اینکه طرح مشخصی هم ندارد!