اومبرتو اکو (زاده ۵ ژانویه ۱۹۳۲ و درگذشته ۱۹ فوریه). اگرچه ولتر میگوید که “نوابغ از تمامی قواعد مستثنی هستند” اما همگان و از جمله نوابغ را نیز آغاز و پایانی است محتوم و ناگریز. خجستهترین میلاد نیز اجبار پیوست به عدم را دارد. عدمی که به گفته مولانای بزرگ بلخ کارگاه یزدان است.
اولین باری که با امبرتو اکو تماس گرفتم. در خانه بزرگ قرن هفدهمی اش پشت میز کارش نشسته بود. این خانه در تپه های خارج از شهر در نزدیکی ساحل دریای آدریاتیک ایتالیا واقع است. با او قرار ملاقاتی گذاشتم. و از آن جایی که برای رسیدن به این خانه باید از راه های پرپیچ…
فاشیسم ایتالیا در سال ۱۹۲۲ به قدرت رسید و تا لحظهای که از هم پاشید، تمام اتفاقات، ذهنیت و جنبههای زندگی مردم ایتالیا را تسخیر کرده بود. اومبرتو اکو ١٠ سال بعد در ژانویه ١٩٣٢ در ایتالیای موسولینی به دنیا آمد
اگر بخواهیم در مورد اومبرتو اکو (Umberto Eco) حرف بزنیم ممکن نیست که صرفا دربارهی یک نویسنده حرف بزنیم. به همین ترتیب وقتی اومبرتو اکو اسم مجموعهای از مقالاتش را «منباب ادبیات» (On Literature، سال انتشار: ۲۰۰۴، ترجمهی انگلیسی از: مارتین مکلفین) میگذارد، نباید فریب عنوان کتابش را بخوریم و فکر کنیم…
مارگریت دوراس، نویسندهی فرانسوی، میگوید آدم دو بار پیر میشود، یک بار ناگهانی و یکشبه، یک بار کند و تدریجی، بیآنکه متوجه شود؛ یک بار زیادی زود و یک بار زیادی دیر. برای اومبرتو اکو، نویسندهی ایتالیایی، که در مرز پنجاه سالگی نخستین رمانش را نوشت و ۱۹ فوریه ۲۰۱۶، در ۸۴ سالگی درگذشت، قاعدهی…
اکو نابغه غریبی بود. چه کسی را سراغ داریم که در حوزه نظریهپردازی و خلق ادبی تا این حد همسنگ اهمیت داشته باشد؟ کسی که هم یک نظریهپرداز طراز اول باشد و هم یک داستاننویس درجه یک.
مقاله «چطور با ماهی سالمون سفر کنیم؟» نوشته «امبرتو اکو» تابستان سال ١٩٩۴ در مجله «پاریس ریویو» چاپ شد؛ چطور با ماهی سالمون سفر کنیم؟ او سال ٢٠٠٨ در مصاحبهای که با پاریس ریویو داشت، گفته بود: «از مفهوم بیتفاوتی سمج خوشم میآید. برای پرورش بیتفاوتی سمج باید خودتان را به حوزههای خاصی از…
چندی پیش قطعه فیلم کوتاهی از امبرتو اکو دیده بودم که او را در حال گذر از هزارتوی کتابخانه بزرگش که همانند رویا بود نشان میداد. امبرتو همانند مینیاتور اسطورهای از هزارتو گذشت و در نهایت سراغ کتابی رفت که تو گویی از همان آغاز میدانست دقیقا در کجای این کهکشان کتابها جای گرفته است.…
اومبرتو اکو خاموش شد اما همچنان در لابهلای کتابها و یادداشتهای هفتگیاش با ما و جهان سخن میگوید. آقای اکو، سفر به خیر، آخرین سفر به خیر!
غلامرضا امامی
اومبرتو اکو خاموش شد؛ خاموشیای که همچنان در لابهلای کتابها و یادداشتهای هفتگیاش با ما و جهان سخن میگوید. هرچند وی با نام «بهنام گل…
بیشتر آثار اکو، عرصهای را بازنمایی میکنند که در آن شکِ سالم، جای خود را به پارانویا میدهد. از نظر اکو، این تکانهای است که اگر میخواهیم به حقیقت برسیم، باید خود را در برابر آن مصون کنیم.
امبرتو اکو دیروز در ٨۴ سالگی درگذشت. نویسنده، اندیشمند و منتقد ادبی مورد احترام ایتالیایی و خالق رمانهای پرفروشی چون «نام گل سرخ»، به گفته ناشرش به دلیل سرطان از دنیا رفته است. امبرتو اکو به دلایل فراوان یکی از جذابترین چهرههایی بود که مخاطبان بسیارش حیات فکری و ادبی او را در دهههای اخیر…
سالهاست که در ایران چهره شناخته شده ای به حساب می آید اما در این چند سال اخیر بود که به همت رضا علیزاده ترجمه هایی مقبول از آثار او به فارسی منتشر شد. هشتاد و چهارسال زندی کرد. زندگی پرباری که با خواندن و نوشتن آمیخته بود. یادش گرامی.
کِرمِ کتابی قهار با شوخطبعی ایتالیایی کمدیهای سیاهوسفید، متخصص بازسازی دوزخ دانته در جهان مرموز و پلیسی – جنایی قرونوسطایی، صاحبنظر در نشانهشناسی و زبان و بازمانده نسلی که هنوز بین ادبیات و تعهد سیاسی – اجتماعی پیوندی عمیق میدید و هیچ فرصتی را برای متلکانداختن به فاشیسم و جادو و جنبل و قدرتهای سیاسی…