در عصری که شبکههای اجتماعی ما را به نمایش دائمی «خود درونی» ترغیب میکنند، شخصیتهای رمان ویرجینیا وولف بیش از هر زمان دیگری آشنا به نظر میرسند. اما آیا این سفر بیپایان به اعماق ذهن، که زمانی وعده رهایی میداد، امروز به نوعی اسارت مدرن بدل شده است؟
نویسندگان کمی توانستهاند افسار تخیل عامه را، به اندازۀ ویرجینیا وولف، محکم در دست بگیرند. او در زمانهای میزیست که، با استعانت از کلمات ملکه ویکتوریا، هنوز به زنان به چشمِ انیسومونس مردها نگریسته میشد
هنگامی که به نویسندگان پرکار و فعال فکر میکنیم بلافاصله نامهایی مانند شکسپیر،تو این و دیکنز به ذهنمان میآیند.البته این اسامی نویسندگان مذکری است که برای هرکسی که در قرن گذشته در آمریکا دبیرستان را گذرانده باشد،آشناست
در آثار ویرجینیا وولف بیش از هر رمان نویس انگلیسی دیگر ، نویسنده ی داستان با مشکل از هم گسیختگی مشخصه معنایی عام و نتایجش در رمان مواجه است . وولف جنبه ای از مشکل دوره ی مدرن را به وضوح دید و آگاهانه هنر داستانی را به گونه ای نمو داد که او را…
«خانم دلووی»، «به سوی فانوس دریایی» و «موجها» کتابهایی هستند که نام «ویرجینیا وولف» را به ذهن متبادر میکنند. هشتم فروردین هفتادوچهارمین سالگرد مرگ این نویسنده صاحبسبک در آبهای رودخانه «اوز» است.
«آدلاین ویرجینیا وولف» بانوی رماننویس، مقالهنویس، ناشر، منتقد و طرفدار حقوق زنان بود که آثار مطرحی همچون «اتاقی از آن خود» را به…