اینکه ادبیات ما خوانده نمی‌شود افسانه است. افسانه‌ای که جریان غالبِ بی‌رمق داستان‌نویسی ما ساخته و پرداخته تا ادبیات میان‌مایه را به مخاطبان اندکش قالب کند. این ادعا البته، بی‌مخاطب‌ماندن و تیراژ ناچیز داستان‌های ایرانی اخیر را رد نمی‌کند
«رمان به‌روایت رمان‌نویسان» نوشته میریام آلوت با ترجمه علی‌محمد حق‌شناس -که اخیرا پس از سال‌ها در نشر مرکز تجدیدچاپ شده- در بخش‌آخر به‌طور مفصل به مساله سبک یا به‌قول استیونسون «بنیاد هنر ادبیات» پرداخته است.