گلی ترقی (متولد ۱۳۱۸-تهران) یکی از معدود نویسندههای مهاجر ایرانی است که هیچوقت پیوند خود را با زبان مادری و سرزمین پدری قطع نکرد. پس از سالها زندگی در فرانسه، البته میتوان اینطور گفت که او سالها است دو زندگی دارد: زندگی در پاریس و زندگی در تهران.
بیژن بیجاری بعد از وقفهای شانزدهساله یکبار دیگر با بازنشر آثارش به ویترین ادبیات داستانی معاصر فارسی بازگشته است: حضوری هرچند فعلا با بازنشر آثارش که سالها پیش توسط نشر نیلوفر (بههمت زندهیاد هوشنگ گلشیری) و مرکز منتشر شده بود،
محبوبه میرقدیری مثل آدمهای داستانهایش، نویسندهای به دور از حاشیه است؛ به دور از پایتخت، شعر و قصهاش را مینویسد، بیآنکه در پی نام و مطرحشدن باشد. میرقدیری با رمان «و دیگران» که در سال ۸۵ منتشر شد بیشتر دیده و شنیده و خوانده شد: این رمان توانست جایزه مهرگان ادب را بهعنوان بهترین رمان…
احمد آرام (۱۳۳۰-بوشهر) نویسندهای است صاحبسبک که با بهکارگیری روایتی وهمآلود، آمیختن رویا و واقعیت، و عناصری از فرهنگ مناطق بومی جنوب ایران، صداها و تصاویر تازهای خلق میکند؛ جنوب پررمزوراز آرام که پیشتر با سمفونی «صدا» در «مردهای که حالش خوب است» و «حلزونهای پسر» خود را نشان داده بود، اکنون با «صدا»یی تازه…