آنچه بر همگان واضح است، در دورانهای دور، آن روزگار که دنیا هنوز رنگ تکنولوژی به خود ندیده بود، قصهها و حکایتها، علاوه بر سرگرمکردن مردم، نقش راهنما و هدایتگری داشتهاند. گرچه در همان زمان هم عدهای گوش به روی قصه و حکایت بسته بودند،
برای هر کتابخوانی در چهارگوشه ایران، محمود دولتآبادی با رمانهایش شناخته میشود که در پیوندی ناگسستنی با آثار کلاسیک فارسی بهویژه تاریخ بیهقی و شاهنامه فردوسی است