رفتن به محتوا رفتن به نوار کناری رفتن به فوتر

برچسب: «غروبدار» نوشته سمیه مکّیان

از قصه نو تا روایت نو/ دقت‌هایی در رمان «غروبدار» نوشته سمیه مکّیان

همیشه کارِ اول، چالش نویسنده با خودش از یک‌سو، و چالش او با مخاطب از سوی دیگر است. این چالش می‌تواند باز از یک‌سو دردساز شود و از سوی دیگر به سود نویسنده تمام شود. بستگی به نوع نگاه نویسنده به متن و مخاطب دارد. سمیه مکّیان در «غروبدار» که کار اولش است، درست با…

ادامه مطلب

روز یا شب؟ مساله این است! / مهدی معرف

'نگاهی دقیق‌تر به رمان «غروبدار» نوشته سمیه مکّیان روز یا شب؟ مساله این است! مهدی معرف   سمیه مکّیان با نخستین کتابش «غروبدار» که به‌عنوان ده کتاب برگزیده مرحله ماقبل نهایی جایزه احمد محمود انتخاب شد، توانست نظر مثبت منتقدان، روزنامه‌نگاران و نویسندگان بسیاری را به خود جلب کند. دکتر محمدعلی نجومیان «غروبدار» را اثری…

ادامه مطلب

وقتی مرگ تنها راه چاره است / رضا فکری

داستان‌های مبتنی بر فوران‌های ناخودآگاه ذهن یا حافظه‌های آشفته و بیمار، تعامل بسیار مخاطب را می‌طلبد. چیدمان تصویرهای منقطع، غیرخطی و نامنظم بناست نوعی از شبیه‌سازی وضعیت پیچیده‌ روان انسان باشند. تصویرهایی که ممکن است متکی بر نماد یا آمیخته با داده‌های مخدوش داستانی باشند و به سادگی نتوان قطعیت و صحتشان را تایید کرد

ادامه مطلب

بشمار بشمار با موسیقی مرگ / طلا نژادحسن

جمله‌ای که «غروبدار» با آن در چشم خواننده جان می‌گیرد و تکلیف خواننده را از همان آغاز روشن می‌کند صفحه تقدیمی کتاب است، که قرارداد نانوشته‌ای است برای ابراز علاقه و دلیل نویسنده در تالیف اثر: «تقدیم شد به مرگ»؛ صورت یک سرفصل، سرفصلی که تا پایان کتاب گریبانگیر خواننده است.

ادامه مطلب