مارگریت دوراس در هشتادودو سالگی درگذشت و در کنار سارتر، سیمون دوبووار و ریمون آرون در گورستان مونپارناس به خاک سپرده شد؛ تنها مرگ می‌توانست آنها را در کنار هم قرار دهد.
«پاریس را هیچ پایانی نیست»، کتاب مفصلی است از انریک بیلا- ماتاس، نویسنده متاخر اسپانیا که ضمن شرح فضای پاریس در دهه هفتاد، فرایند نویسنده‌‌‌شدن خود او را نیز بازگو می‌کند. ماتاس این کتاب را در سال ۲۰۰۳ منتشر کرده است. در لابه‌لای حوادث و دردسرهای ماتاس – یا به‌قول خودش «این مهاجر فرانکوزده» –…
مارگریت دوراس در نوشته‌های خود به «عشق»، بُعدی مرکزی می‌دهد تا بدان حد که آن را، «توجیه زندگی»، می‌انگارد: لحظه از زمان حال پر می‌شود و دیگرِ چیزها به‌تعویق می‌افتد. عشق به یک تعبیر به تعویق افتادن مرگ است