رمانی است درباره زندگی آدمی به نام اصغر، که البته هر چه می‌خوانی بیشتر درباره این شخصیت سردرگم می‌شوی… آدمی که به عمد و آگاهانه از سنین نوجوانی با خودش عهد کرده است سکوت کند و در هیچ شرایطی، کلامی از زبانش خارج نشود
محمدهاشم اکبریانی منتقد سرسخت کارگاه‌های داستان‌نویسی است و طرفدار نوشتن غریزی. وی سال‌ها سابقه روزنامه‌نگاری دارد و دبیر مجموعه تاریخ شفاهی ادبیات معاصر ایران است. کتاب‌های زندگی همین است، کاش به کوچه نمی‌رسیدیم، هذیان و باید برم ازجمله آثار داستانی اکبریانی است. با او درباره وضعیت داستان‌نویسی معاصر به گفت‌وگو نشستیم