مشهورترین زیر ژانرِ داستان‌های جنایی مابین جنگ‌های جهانی اول و دوم، سه نوع برچسب داشت: کلاسیک، عصر طلایی، سرنخ و معما. استفان نایت روزنامه نگار و نویسنده رمان‌های پلیسی، در توصیف این نوع ادبی می‌گوید: رمان‌های معمایی عصر طلایی، برای خوانندگان آن دوران، ترکیب بسیار پیچیده‌ای بودند از لذت و نگرانی و همچنین آزمون و…

همه رمان‌هایی که در ژانر نوآر یا «سیاه» نوشته می‌شوند، یک وجه مشترک دارند: به قول ونسان کولونا، قدرت آنها در بررسی بی‌رحمی، نشان‌دادن نهایت خشونت و منشاء شرّ است و به‌گفته اوتو پنزلر، ادبیاتِ سیاه روایتی از دنیای ظالم و تاریک انسا‌ن‌هایی‌ست که بدون رستگاری در منجلاب گناه غوطه‌ورند؛ دنیایی که نجابت در آن…

از قدیم الایام، داستان سرایان برای جذب مخاطب، در قصه­ های خود، از چاشنی تعلیق و هیجان فایده می­ بردند. برای مثال، هومر[۱] در حماسه ­نگاشت معروف خود به نام اودیسه[۲] از هیولاها، طوفان ­ها، موجودات فراطبیعی و موقعیت­ های سخت و پیچیده­ ای می­ نویسد که قهرمان داستانش به نام اولیس[۳] باید با آنها…