محمود دولت‌آبادی از بزرگ‌ترین مفاخر فرهنگی این بوم‌وسرزمین هفت هزار ساله است، اما چرا «کلنل»اش که بدون تردید جزو ده اثر تمام تاریخ ادبیات ایران است، و در دیگر کشورها هم منتشر و خوانده شده، به زبان مادری‌اش در سرزمین پدری‌اش خوانده نشود؛
محمود دولت‌آبادی می‌گوید: «من عمیقا اراده کرده‌ام انسان‌هایی خلق کنم که دیگران ناگزیر از عشق به آنها باشند.» او این کار را در «کلیدر» می‌کند. دولت‌آبادی در این رمان پرماجرا شخصیت‌هایی مقتدر مانند گل‌محمد، خان‌عمو، بلقیس، مارال، ستار و… می‌آفریند. این قهرمانان چنان اقتدار خود را به متن تحمیل می‌کنند و چنان نویسنده آنها را…
محمود دولت‌آبادی، رمان‌نویس بزرگ ایران، خالق «جای خالی سلوچ» و «کلیدر»، فرزند خطه خراسان است، «روزگار سپری‌شده مردم سالخورده» را نوشته است، اما راوی قصه‌های گذشته دور نیست، داستان روزگارانی را می‌نویسد که دیروز و امروز ماست. دولت‌آبادی در سنت رمان‌نویسی اروپا گام می‌زند
شما به چه رنگی خیال می‌بینید؟ کم پیش آمده داستانی بخوانم که مرا تا مرز "زمینه‌ی رنگی" خیال‌ها و رویاهایم، مرز خاطراتم، جایی که همه چیز پشت رنگ‌هایی تیره و نامرئی می‌شوند، پیش ببرد. و کتاب دوم روزگار سپری شده‌ی مردم سالخورده که تماما مرور خاطرات کودکی تا جوانی سامون است، و با همان حالات…