٢سال پیش در چنین روزهایی بود که گونتر ویلهلم گراس یا به قول خودمانی‌اش گونتر گراس در ٨٨سالگی درگذشت. نویسنده پرآوازه‌ای که درباره‌اش گفته شده که بازتاب صدای نسلی از آلمان‌ها بود که در زمان سلطه نازیسم بزرگ شده بودند
هدف بيشتر كتاب‌هاي گونتر گراس را مي‌توان «نوشتن براي مقابله با فراموشي» تلقي كرد. آثار گراس با موضوعيت ناسیـــــونــــال سوسيــــاليســم هستند و از زمينه‌هاي آن سخن مي‌گويند، حتي آثاري كه بعد از جنگ دوم جهاني خلق شدند؛ مطابق داوري آكادمي نوبل براي اعطاي اين نشان به وي، «گونتر گراس در ميان بيرق‌هايي سياه، چهره فراموش‌شده…
تم اصلی اغلب آثار گراس را جنگ جهانی دوم و تاثیرش بر آلمانی ها تشکیل می دهد. چنین درونمایه هایی همچنین شامل نقد چگونگی استدلال‌های ایدئولوژیکی آنان نیز هست؛ استدلال‌هایی که پایه های حکومت نازی را تقویت می‌کرد.
با مرگ گونتر گراس آلمان از مهم‌ترین سیمای ادبی خود محروم شد. او با نوشتن ده‌ها رمان، داستان، نمایشنامه و مقاله بارزترین نویسنده آلمان به شمار می‌رفت و بی‌گمان یکی از آخرین نویسندگان “بزرگ” جهان بود.