بحث سر نیم‌ساعت کم یا اضافه هم نیست. شاید حتی نیم‌ساعت از این نماهای خوش‌سروشکل هم کم بشود، ابهام بیش‌تر شود. اما اتفاقاً پولاد کیمیایی که حضورش در این فیلم محل جنجال و مناقشه شده است، درست‌ترین جا را در میان فیلم‌های پدر، در همین فیلم دارد
وقتي از نقد فيلم در سينماي ايران حرف مي‌زنيم قطعا يكي از نخستين نام‌ها هوشنگ گلمكاني است. او سال‌هاست كه در حوزه سينما مي‌نويسد و سال‌هاست كه دبيري شوراي نويسندگان مجله فيلم را بر عهده دارد. گلمكاني در اين گفت‌وگوي كوتاه درباره ايرج كريمي، نقش او در سينماي ايران و البته آخرين ساخته او «نيم‌رخ‌ها»…
سالگشتگی که چندی‌ست بر صحنه تالار شمس آمده، عملا خلق نمایشی جذاب از هیچ است، متکی بر ایده‌ای خلاقانه و بسیار ظریف و هنرمندانه بر اساس نمایشی دیگر از امیررضا کوهستانی- «رقص روی لیوان‌ها»- که 12سال پیش آن را در تالار مولوی اجرا کرده بود و متأسفانه آن را ندیدم. مثلا نسخه تصویری ضبط‌شده آن…
نمیدانم باید به چه کسی اعتراض کرد و یا سر در دهانهی کدام چاه برد و فریاد زد که “تهران چرا اینجوری شد؟” ؛ تهرانی که در طول حدود پنجاه سال آن قدر عوض شده که قابل بازشناختن نیست. من نه در تهران متولد شدهام و نه در آن بزرگ شدهام که نوستالژی دوران کودکی…